Een olifantenpad is een metafoor voor een logische gebruikelijke manier van doen ongeacht de bestaande norm. Olifanten nemen gewoon de beste route ongeacht het bestaande pad.
Ik hoorde een keer een verhaal over een herindeling van een binnenterrein van een universiteit. De architect stelde voor een paar weken te wachten met zaaien en planten tot duidelijk zou worden wat volgens gebruikers van het terrein (de studenten) de meest logische routes zouden zijn. Na de paar weken waren die routes overduidelijk te zien en werden de paden geformaliseerd. Gras werd gezaaid en perken ingericht. En alle studenten liepen vanaf dat moment over het pad.
Het bijzondere van dit verhaal is, dat er uit te leren valt wat het verschil is tussen normaal en gebruikelijk.
Normaal is dat wat een ieder verwacht wordt te doen op basis van bekend geachte normen.
Gebruikelijk is datgeen wat gegeven de situatie de meest voorkomende manier van handelen is.
De architect had de paden mooi kunnen tekenen van te voren, de perken en paden aan laten leggen, om er vervolgens achter te komen dat de studenten andere paden-logica hanteerden. Vervolgens zouden er bordjes komen (niet op het gras lopen) en zou docenten worden gevraagd de studenten aan te spreken.
Door de werkwijze van de architect is normaal en gebruikelijk hetzelfde. Het zou mooi zijn als datgene wat gebruikelijk is, altijd ook de norm is. In veel gevallen is dat niet zo.
Het kan maar zo zijn dat:
- de norm niet past bij vandaag en daarom wordt genegeerd door de meeste weldenkende en welwillende mensen.
- de norm onbekend is en er is nergens voorbeeldgedrag te zien is waardoor een ieder terugvalt op de zoektocht naar gebruikelijk.
Als gebruikelijk en normaal hetzelfde zijn heb je een elegant optimum.
Vind je dit een waardevolle blogpost, dan kun je je hier eenvoudig met je e-mailadres abonneren op het (on-)regelmatige update van nieuw gepubliceerde blogs.
