Auteurmacmonk

Ik zat gisteren bij Van der Valk te praten met Marjon Trap (die zelf ook fantastische kunst maakt als fotografisch kunstenaar) en liet haar de blog zien over Bananen Kunst. Zij vertelde mij over Willard Wigan. Hij maakt de kleinste kunst die maar mogelijk is.

Turend in een microscoop en werkend in de rustige momenten tussen hartslagen in maakt hij micro kunstwerkjes in het oog van de naald en zelfs nog kleiner, ingebouwd in een menselijke haar.

Deze kunstenaar benoemt zichzelf als autist en heeft één zin van zijn moeder als leidraad voor zijn leven genomen. ‘Hoe kleiner de dingen zijn die je maakt, hoe groter je naam zal zijn in de wereld.’
Ik vind het een prachtig verhaal en ben helemaal in verwondering als ik zijn werk bekijk.

De kunstenaar heeft een prachtige website waar je in een slideshow veel van zijn werk kunt bewonderen.

Vind je dit een waardevolle blogpost, dan kun je je hier eenvoudig met je e-mailadres abonneren op de (on-)regelmatige updates van nieuw gepubliceerde blogs.

In het verlengde van Toiletpaper Roll Art van gisteren bedacht ik me dat ik vast nog ergens de link had naar de bananen kunstenaar. En dat was gelukkig ook zo.

De Japanse ingenieur Keisuke Yamada (X-account) is een Japans kunstenaar die bananen bewerkt tot de meest fantastische (en ja helaas tijdelijke) kunst. Je kunt hier heel veel meer van zijn werk op rij zien.

Met minimaal gereedschap (tandenstoker en lepeltje) beeldhouwt hij de mooiste miniaturen in banaan. Voor zo’n wondertje heeft hij maar een half uur want zo snel wordt de banaan bruin. Daarna maakt hij een foto en dan is het Hap-Slik-Weg!

Ik ben er weg van.

De man noemt zichzelf een gewone perfectionist en dat zal zeker zo zijn maar ik heb echt respect voor zo’n talent en ambacht.

Vind je dit een waardevolle blogpost, dan kun je je hier eenvoudig met je e-mailadres abonneren op de (on-)regelmatige update van nieuw gepubliceerde blogs.

Wachten kan het gevoel geven dat je tijd verspilt.

Pas had ik in één week drie afspraken op voor mij nieuwe plekken. Om niet te laat zijn – en dus onzinnige stress te vermijden – ben ik op dit soort plekken meestal flink te vroeg.
Dat zijn altijd bijzonder waardevolle kwartiertjes. Ik zie medewerkers rondlopen, ik zie klanten zich aanmelden bij een receptie. Ik beleef de stijl van communiceren, de ongeschreven kledingregels, de vormgeving van de ruimtes en krijg daarmee al een interessante indruk van de betreffende organisatie.

Ik zou ook kunnen beleven dat ik heb zitten wachten maar dat is niet zo. Het is heel waardevolle tijd in mijn bestaan.

Mijmeringen

• Wachten is altijd wachten op een ander ‘nu’.
• Wachten doen we op iets, want als dat iets er niet is, is het geen wachten.

Wachten is een apart verschijnsel. We hebben al snel een beetje beeld erbij: wachten is niet fijn en als het kan dien je het te vermijden. Toch bestaat wachten feitelijk niet voor een mens.
Wie zich ergert aan wachten zet zichzelf ‘on hold’. Haalt zichzelf uit het ‘nu’ en accepteert dat het echte leven pas zo meteen weer begint.

Wachten is de middelste verspilling van de 7 verspillingen. Voor de mens hoeft deze niet te bestaan. Informatie wacht. Spullen wachten. Mensen kunnen kiezen of ze wachten (en zichzelf daarmee ‘on hold’ zetten) of ervoor kiezen in het ‘nu’ te blijven en daarmee te kiezen iets anders te doen. Bijvoorbeeld:

• Mensen kijken.
• Kreatief Uit het Raam kijken (KURK-en)
• Lezen
• Nadenken
• enz .enz.

Voor mij is het de kunst om in het nu te blijven.

Vind je dit een waardevolle blogpost, dan kun je je hier eenvoudig met je e-mailadres abonneren op de (on-)regelmatige update van nieuw gepubliceerde blogs.

Het verschijnsel voicemail is op zijn retour. Helemaal zonder kunnen we nog niet en daarom is het wijs stil te staan bij de tekst die een ander hoort. Wil je vol profijt hebben van deze blog?
Doe dan eerst dit kleine vrolijke experiment: Bel jezelf! Doe het nu!

Omdat je jezelf niet kunt bellen zonder in gesprek te zijn, word je doorgestuurd naar je eigen voicemail en hoor je wat de anderen horen. En hoe beviel de boodschap?

Letterlijk staat voicemail voor ‘stem-post’. Een beller kan je niet bereiken en wordt door jouw operator doorgezet naar een audio-boodschap. Er zijn vervolgens globaal 3 varianten.

1. Een anonieme stem leest jouw nummer (boe!!).
2. Een anonieme stemriedel waarin jij alleen je eigen naam noemt in het daarvoor bestemde moment (ietsie pietsie beter).
3. Een geheel door jezelf ingesproken boodschap (best).

Beoordeel je eigen tekst (dus eerst jezelf bellen om te weten wat je voor boodschap hebt) met de volgende vier vuistregels

1. Hoe korter hoe beter (want niemand zit te wachten op een tekst van een minuut en zeker niet de vaste bellers).
2. Vraag geen overbodige dingen (het telefoonnummer hoef je niet te vragen want deze zie je in het display).
3. Beloof niets wat je niet waar kunt maken (‘zo snel mogelijk | vandaag nog | binnen een werkdag’ klinkt stoer en goed maar gaat tegen je werken als je het niet waar maakt).
4. Zorg dat je boodschap past voor al je bellers (dus ook voor de herhalende bellers, je klanten, je familie, je medewerkers etc.).
   Hier volgen zeven verschillende voicemailteksten.

Klassiek
Hallo, dit is de voicemail van Ad van der Hulst van Adjustintime. Ik ben op dit moment niet beschikbaar. Als je je naam en telefoonnummer inspreekt, bel ik je zo snel mogelijk terug. Bedankt!

Klassiek verbeterd
Dit is de voicemail van Ad van der Hulst. Laat naam en bericht achter en ik bel je ‘zo snel mogelijk/vandaag/binnen een werkdag’ terug.

Kort en simpel 1
Dit is de voicemail van Ad. Na de bliep kun je een bericht inspreken.

Kort en simpel 2
Dit is de voicemail van Ad. Spreek iets in na de bliep.

Sturende vorm lang
Dit is voicemail van Ad. Als het echt nodig is, spreek dan iets in. Stuur me liever een email of een tekstbericht. Ik reageer binnen een dag.

Sturende vorm kort
Dit is de voicemail van Ad van der Hulst. Stuur me als het dringend is een alsjeblieft een tekstbericht.

Vrolijk
Dit is de voicemail van Ad. Keep your message short and sweet, or I’ll have to press delete.
Dit is de voicemail van Ad. Houd je bericht kort en snel, dan heb je de meeste kans dat ik jou weer bel.

Alle voorbeelden beginnen met: ‘Dit is de voicemail van …’. En dat is slim. Direct beginnen met je naam sticht verwarring (‘Met Bart ….’) en als je niet oppast voelt de luisteraar zich een sukkel omdat hij merkt dat hij aan het praten is tegen een antwoordservice.

Vind je dit een waardevolle blogpost, dan kun je je hier eenvoudig met je e-mailadres abonneren op de (on-)regelmatige update van nieuw gepubliceerde blogs.

Productiviteit zonder koffie

Nassim Taleb heeft mij door zijn werk attent gemaakt op deze bijzondere manier van redeneren: Via Negativa is het consequent zoeken naar zaken die je beter weg kunt laten omdat ze mogelijk schade veroorzaken.

De Via Positiva (het omgekeerde) is de weg van de interventie, van de toevoeging, van de aanvulling, uitbreiding en het complexer maken. In de geneeskunde is er zelfs een term voor de schade die dit op kan leveren: iatrogenese. Iedere bijwerking van een medicijn kun je zien als schade van een interventie (en uiteraard is het evengoed soms wel de beste keus).

Koffie drinken is een interventie. Los van het ‘geluksmomentje’ is het een upper. Het geeft je een korte boost (na 20 minuten) die je kunt gebruiken. Zoals met alles in het leven is het uiteraard wel zo dat je de boost terug moet betalen. Ergens krijg je een dip die de energiebalans weer terug zet op normaal.

De meest gebruikelijke strategie is om de dip te vermijden door een keten van koppen koffie te drinken zodat het terugbetalen wordt verschoven tot je thuis bent. De meeste kantoorwerkers drinken op deze manier 1000 koppen koffie per jaar (5 per dag gedurende 40 weken).
Daarmee wordt koffie onbewust ingezet als productiviteit bevorderende interventie.

De Via Negativa leert ons dat we de interventie weg kunnen laten en daarmee de schade vermijden die op treedt als bijverschijnsel van de interventie (de dip). Wat gebeurt er als we de koffie weglaten? Ik ben vanaf 17 mei 2024 zonder koffie dus hier een verslagje van de effecten.

• Als eerste effect ervoer ik dat mijn lijf zo gewend was aan koffie dat stoppen moeite kostte (hoofdpijn & sjagrijn)
• Ik slaap veel beter.
• Daarnaast verviel ik in het begin regelmatig in de sociale logica die zich manifesteert in de beroemde startdialoog: ‘Koffie?’-> ‘Lekker’ waarmee ik weer een kop koffie voor mij had.
• De Starbucks Latte voordat ik een trein in klom is niet meer aan de orde (wel lekker goedkoop).
• Stoppen met koffie leverde ook nog een ander probleem op. Ik moet natuurlijk wel drinken. Dat werd in mijn geval afwisselend Earl Grey, Rooibos, Jasmijn, allerlei kruidentheetjes uit de tuin en gewoon plat water.

Als het belangrijkste en meest positieve effect beleef ik een gelijkmatiger verdeling van aandacht en energie over de dag die me zo bevalt dat ik voorlopig niet van plan ben weer aan de koffie te gaan. Of ik er heel veel productiever van ben geworden weet ik niet maar wel een meer relaxt mens.

Vind je dit een waardevolle blogpost, dan kun je je hier eenvoudig met je e-mailadres abonneren op de (on-)regelmatige updates van nieuw gepubliceerde blogs.